Liever bergen dan kasseien

Frits Bakker

MIDDELBURG - Als het parkoers omhoog loopt, voelt hij zich thuis, op kasseien heeft hij het niet voorzien.
De Omloop van Borsele staat hoog op het verlanglijstje van Nick van der Lijke, in de Driedaagse van Axel komt hij niet aan de start.

De Middelburgse wielrenner (17) heeft een eigen wil. "Ik heb mijn zinnen gezet op Borsele, maar mijn toekomst ligt meer in wedstrijden met veel klimwerk."

 

Hij heeft er in elk geval de lichaamsbouw voor met zijn lengte van 1.78 meter en zijn gewicht van 60 kilogram. "De klimmetjes die we nu tegenkomen, kunnen me eerlijk gezegd niet lang genoeg zijn. Ik wil me daar verder in ontwikkelen, al blijf ik ook graag klassiekers rijden. Maar over een kleine maand ga ik naar de Vredeskoers in Tsjechië met de nationale selectie. Dat is prachtig om naar uit te kijken. En vorige week heb ik met mijn eigen ploeg (Wilton Cycling Team uit Utrecht) een tweedaagse in het zuiden van Frankrijk gereden."

 

Het verschil met vorig jaar, toen Van der Lijke zijn debuut maakte bij de junioren, is dat hij nu meer naar de grotere wedstrijden wordt gestuurd om hardheid en ervaring op te doen. Met de selectie of zijn ploeg zoekt hij de confrontatie met internationale selecties. "De Juniorendriedaagse van Axel is ook wel zo'n koers, maar ik vind het te gevaarlijk met al dat gedrang op die kasseien. Er zijn elk jaar valpartijen. Voor hetzelfde geld lig je erbij en is je seizoen aan flarden. Ik ga in de week daarvoor liever naar de Drei etappen Rundfahrt in Duitsland."

 

De weg naar een mooie (prof)carrière lijkt zorgvuldig uitgestippeld. Van der Lijke werkt als fietsenmaker vier dagen per week en krijgt van zijn baas Rudi Rabout tijd om te trainen. Meestal doet hij dat alleen, op schema's die zijn vader Kjeld heeft gemaakt. "Het is altijd wedstrijdgericht, zoals nu ook naar de Omloop van Borsele."

 

"Klassiekers rijden is mijn lust en mijn leven"

Trainingskampen heeft Van der Lijke wel gevolgd in de aanloop naar het voorjaar. Eerst met de ploeg op Mallorca, daarna met de selectie in Beek. " Maar trainen met de selectie, op de baan bijvoorbeeld, komt er nu niet meer van. Als je zeventien bent en je uit Zeeland komt, ben je voornamelijk op jezelf aangewezen. Mijn vader brengt me vaak naar wedstrijden of zet me af op een plaats waar de ploegleider me komt ophalen. Dat wordt natuurlijk makkelijker als ik volgend seizoen mijn rijbewijs heb."

 

Met één overwinning tot nu toe, in Arendonk, heeft de Middelburger het seizoen op het oog rustig ingezet. In klassiekers in Duitsland en Frankrijk eindigde hij niettemin ook twee keer als tweede. "Ik voel dat mijn vorm eraan begint te komen", verzekert hij in de dagen voor Borsele. " Wie daar wil winnen, zal goed moeten zijn ook. Ik kan zo een paar grote concurrenten opnoemen. Moreno Hofland, Brian van Goethem, Guiljam van Keirsbulck, die Parijs-Roubaix met een solo heeft gewonnen en wij hebben ook een sterke ploeg met Wouter de Haan en Wilco Kelderman. Ik heb er naartoe geleefd. Klassiekers rijden is mijn lust en mijn leven."