Wielrenners op de praatstoel

Frits Bakker

AXEL - Het is wel eens even wat minder geweest, maar ik zal het maar eerlijk bekennen. Ik heb gisteravond gedineerd met Johnny Hoogerland, zijn vriendin Ilse en andere prominente gasten voor de persconferentie van de Driedaagse van Axel. En ik heb weer iets meer een zwak gekregen voor Zeelands beste wielrenner in de huidige generatie.

Hij kan zo ontwapenend eerlijk zijn (,,Ik wil ooit nog eens een café beginnen), zo lekker onbevangen (,,Misschien mag ik het niet zeggen hoor, maar Frank Vandenbroucke is echt een held voor mij") en ook zo heerlijk slordig (,,Ik dacht dat ik hier kwam voor de Delta Tour, maar nu blijkt het de Driedaagse van Axel te zijn.").

Hij moest er aanschuiven bij Adrie van der Poel, een monument in het wielrennen, die prachtig kan verhalen over zijn prestaties in een alweer ver verleden. De oud-winnaar van de Ronde van Vlaanderen, Luik-Bastenaken-Luik en zo veel andere mooie wedstrijden, bekende later in kleine kring: ,,Ik was vroeger niet zo'n prater, maar dat leer je wel. Het liefst praat ik over de wielersport zelf en niet te veel over mezelf. Maar automatisch komt het natuurlijk wel op wedstrijden die ik heb gewonnen."

Gasten

Johnny had het nog nooit gedaan, vertelde hij, in een forum zitten op een persconferentie. Hij sprak er samen met zijn vriendin uitvoerig over tijdens het eten. Wat moest hij ervan verwachten, wat moest hij vertellen. Stel je voor, zei hij, dat ze vragen of ik nog andere hobby's heb. Die heb ik helemaal niet. ,,Zo hoort dat bij wielrenners ook te zijn", reageerde Van der Poel. ,,Wielrenners behoren maar drie dingen te kunnen: fietsen, slapen en eten. Ik zat tijdens mijn hele carrière op de fiets om te trainen of ik lag op mijn nest."

Het werd een genoeglijke avond, daar in Axel, waar het veelbelovende voorjaar van Johnny Hoogerland voor het voetlicht werd gebracht en werd gesproken over de nog jonge carrière van de streekrenner Brian van Goethem. En het was leerzaam, vooral ook tijdens het dineren, omdat daar de verhalen wat makkelijker loskwamen dan later voor een honderdkoppig publiek.

Johnny vertelde er over zijn prachtige relatie met Hilaire Vanderschueren, zijn ploegleider bij Vacansolei. ,,Ik wist eerst niet zo goed wat ik van hem moest verwachten, maar ik heb er een geweldig contact mee."

Adrie van der Poel had het over zijn jaren met Jan Raas, over de manier van trainen ook. Hij maakte een vergelijking: ,,Ik was een man van de duurtrainingen, urenlang op de fiets zitten, kilometers maken. Tweehonderd, tweehonderdvijftig op een training was niks voor me. Als ik dan bijvoorbeeld Luik-Bastenaken-Luik reed, zag je na 220 kilometer de kopjes van veel renners naar beneden gaan. Ik kwam dan pas tot leven, omdat ik veel meer kilometers in de benen had dan de rest."

,,Jan Raas", vertelde hij, ,,was meer een renner die hard trainde, op snelheid. Hij had veel meer talent dan ik en moest er in feite minder voor doen. Ik heb het altijd van mijn karakter moeten doen. Aan de andere kant: ik reed zomer en winter en kon mee tot ver in de dertig, Raas was versleten toen hij 28 was."

De Juniorendriedaagse had voor een geweldig podium gezorgd en werd er ook voor beloond op de persconferentie. Nooit eerder was er zo'n volle zaal om de presentatie van de wedstrijd bij te wonen. De 28e editie van de Driedaagse wordt gehouden op 22, 23 en 24 mei. Voor informatie: www.juniorendriedaagse.nl

Pers