Optreden De Lange smaakt naar meer
Door René van SteeSTRIJPEN Thijs de Lange had zichzelf in de Internationale Juniorendriedaagse twee doelen gesteld: voorin meedoen in een etappe en een goede tijdrit rijden. Verder hoopte de wielrenner uit Kattendijke, vorig jaar de beste Zeeuw op de 34e plaats, op een plek in de top twintig.
De zeventienjarige scholier uit vwo 5 aan het Ostrea Lyceum in Goes slaagde bijna volledig in zijn missie. Na de afsluitende etappe Strijpen-Strijpen in de Vlaamse Ardennen vond hij zichzelf zondag in het eindklassement terug op de zestiende plaats op 4,57 minuten van de ongenaakbare eindwinnaar Mads Würtz-Schmidt. Daarmee was hij de vierde Nederlander. „Ik ben dik tevreden”, zei de renner van ZRTC Middelkamp bij de finish. ,,Veel jongens uit de wereldtop stonden hier aan de start. Ik denk dat ik me daartussen behoorlijk staande heb gehouden.”
Die bescheidenheid tekent het karakter van De Lange. Hij is niet iemand met ronkende teksten, maar een renner die zijn benen laat spreken. De Bevelander typeert zichzelf als een echte Zeeuwse coureur die zich in klassiekers met veel wind in zijn element voelt. Vrijdag zat De Lange, steevast bijgestaan door zijn vader Joop, in de eerste etappe Philippine-Axel (109,1 kilometer, gewonnen door Lennard Hofstede uit Poeldijk) mee in de beslissende ontsnapping. In de sprint voor de ereplaatsen moest hij passen. Niettemin viel hem een fraaie tiende plaats ten deel. Het was afzien en oppassen geblazen. ,,Er waren veel valpartijen. Daardoor moest ik proberen om attent mee voorin rijden. Dat lukte prima, maar ik heb heel veel moeten geven”, was zijn commentaar.
Op vrijdagavond gierde de adrenaline nog lang door De Langes lijf. Rond een uur of half elf kon hij dan eindelijk de slaap vatten. Maar niet voordat hij, net als zaterdagavond, meteen na de etappe had losgereden, de nodige koolhydraten alsmede eiwitten tot zich had genomen en hij nog flink werd gemasseerd door zijn moeder Ida, afgestudeerd fysiotherapeute.
Hoewel de Kattendijkenaar voor zijn gevoel goed was hersteld van de inspanningen in de eerste rit, viel zijn tijdrit (Axel-Axel over 7,8 kilometer) zaterdagochtend enigszins tegen. Niettemin was De Lange in de rit tegen de klok met een 81e plaats in een tijd van 10.35,64 minuten wederom de beste Zeeuw. ,,Ik merkte het meteen bij het inrijden. M’n benen waren loodzwaar”, somberde hij. Om er aan toe te voegen. ,,Het is duidelijk dat ik niet vaak genoeg tijdritten rijd. Het is toch een vak apart. Maar tot op zekere hoogte is dit ook wel een bewuste keuze. Vlak in de buurt worden er niet al te veel gehouden. En om er nu honderden kilometers voor in de auto te zitten, is ook niet alles. Dan rijd ik liever een koers.”
Ondank de domper in de tijdrit vreesde De Lange de etappe Axel-Axel (99,6 kilometer) zaterdagavond niet. Een stunt zoals een dag eerder zat er in niet, maar de beste Zeeuw in de koers finishte zonder problemen op de 43e plaats in het grote peloton, op 1.09 minuten van de Deense ritwinnaar Mathias Westergaard.
De lach was weer terug. En die werd zondag nog breder na de vierde rit in de Vlaamse Ardennen, waarin tot vier keer toe kuitenbijters als de Valkenberg, de Leberg en de Langendries moesten worden bedwongen. Daarin behaalde De Lange de vijftiende plaats op 3.03 minuten van Würtz-Schmidt, die daarmee zijn suprematie nogmaals bevestigde
De Langes optreden in de Juniorendriedaagse smaakt naar meer. Echt hogere doelen stelt hij zichzelf niet, maar met het EK voor junioren begin augustus in Zeeland voor de boeg, begon het zondag toch wel te kriebelen. ,,Daar zou ik heel graag aan meedoen. Of dat realistisch is, zal de tijd leren. In de wandelgangen heb ik al gehoord dat er in de buurt van Wemeldinge wordt gereden. Dit is op amper vijfhonderd meter van m’n voordeur.” Van de twaalf gestarte Zeeuwen haalden er twee de eindstreep. Dante de Ruysscher uit Oostburg behaalde de 63e plaats op 10.08 minuten van Würtz-Schmidt. Peter de Braal (Terneuzen), Elroy Schut Clinge) en Ivan Dellaert (IJzendijke) moesten de strijd in de laatste etappe staken.
